​

Σύντομη περιγραφή

Στο ποδηλατάδικο που είχαν στα Λιόσια, ο Σταύρος Κομίνης αφηγείται στον Θανάση Κλαδούχο, πολλά σημαντικά και ασήμαντα περιστατικά της ζωής του, για την αγάπη και την έφεσή του στα μαθηματικά τα οποία τελικά δεν σπούδασε, για την κατοχή, τον πόλεμο και τη συμμετοχή του στο ΕΑΜ, για το κυνήγι που υπέστη λόγω των αριστερών φρονημάτων του, αλλά και για την εξορία του στην Ικαρία.

Ο Θανάσης Κλαδούχος δίνει στους απογόνους του Σταύρου μια δεκασέλιδη επιστολή μέσω της οποίας ανακαλύπτουν γεγονότα, καταστάσεις και συμπεριφορές που δεν ήξεραν για τον πρόγονό τους και με τη βοήθειά της, συνθέτουν την προσωπικότητα του Σταύρου επί σκηνής, μπαίνουν στη θέση του, προσπαθούν να καταλάβουν τις επιλογές ζωής που έκανε, τις επιλογές ζωής που δεν μπόρεσε να πραγματώσει λόγω των ιστορικών συγκυριών, να αισθανθούν τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του, να τον θυμηθούν, να τον συμπονέσουν, να τον συγχωρήσουν, να τον αγαπήσουν και να τον μνημονεύσουν. Θα ταξιδέψουν από το δημοτικό σχολείο στην προπολεμική Ελλάδα μέχρι την Αντίσταση, την παράδοση των όπλων στη Βάρκιζα, τη μάχη του Μελιγαλά και τον τόπο εξορίας του.